De koffers en de jas

Daar sta je dan. De koffers staan gepakt. Je jas ligt klaar. Je kijkt de kamer door. Je hebt bij elkaar gepakt waarvan je nu denkt dat het mee kan en je nodig zult hebben. Je voelt aan de sleutel in je zak. Dat is het dan. Meer kan er niet mee. Zijn de lichten uit? De deuren en ramen allemaal dicht? Het gas afgesloten? Want wanneer kom je weer terug? Je weet het niet. Het is niet te begrijpen. Je zal toch terugkeren? Zo wreed kunnen ze toch niet zijn? …..

Je weet het nu nog niet. Maar jij…. Jij zal met een loflied Zijn poorten binnengaan, Zijn voorhoven met een lofgezang…. (Psalm 100:4) Jij bent op weg
naar de geborgenheid bij de Almachtige.